Bijna buitengaats

Donderdag 27 mei
Goh, dat is een leuke verrassing! We zijn nu een week weg en gisteren hebben we ons eerste reisverslag de wereld ingestuurd. Binnen enkele uren na ons eerste bericht kregen we al een aantal reacties! Dat was des te leuker omdat het weer ronduit uien is: een grauwe dag, “erg koud voor de tijd van het jaar” en behoorlijk veel wind, maar gelukkig geen regen. Gelukkig zijn er klussen zat! (Dat riep een buurvrouw ook toen ze ons passeerde, op weg naar huis: “dit zijn van die lekkere klusdagjes hè!” Die houwen we erin….

Na het ontbijt besluit ik om inderdaad wat klussen te gaan doen. Ik trek de boot naar achteren om de spiegel schoon te maken. Die is op de reis hierheen behoorlijk zwart geworden van de verbrandings-gassen van de motor en van de hete-lucht-kachel. Ik kan er zo aardig bij en het ziet er een stuk milieuvriendelijker uit. (Die kachel is wel een uitkomst zo ’s avonds wanneer het kwik tot nabij de 100 zakt. Binnen de kortste keren is het weer behaaglijk.)

We blijven dus maar een dagje liggen, klussen en lezen…. Op diverse plekken komen handige lampjes en de rommel raakt steeds meer opgeruimd.
Helaas moet ook gezegd worden dat er ook wel wat op de bodem van het Grevelingenmeer terecht is gekomen… Dat krijg je van dat klussen…

Vrijdag 28 mei
Het weerbeeld is onveranderd matig tot slecht. Vandaag zijn we wel een beetje uitgekeken op de Stampersplaat. Bovendien beginnen de voorraden een beetje te slinken en ook wij beginnen een beetje te stinken. We gaan naar Brouwershaven, waar ze ook een goede schipperswinkel hadden. (Inderdaad hadden, zo blijkt later! De nieuwe eigenaar heeft veel scheepszaken de deur uit gedaan en er veel modieuze kleding voor in de plaats gehangen. We kunnen dus niet slagen op het punt van technische benodigdheden.

Onze fantastische slager in Brouwershaven blijkt verdwenen, evenals een klein kruideniertje in een straatje achteraf. Gelukkig is de bakker er nog wel, met prima Zeeuwse Bolussen en zo. We doen behoorlijk wat inkopen voor de komende dagen.

’s Avonds willen we eten bij de zeilvereniging, maar die hebben het allemaal eens aangekeken en besloten dat die paar bootjes de moeite van het openen niet waard zijn. Ze werken immers alleen met vrijwilligers. We lopen wat rond en zien een soort “all round” restaurant waar we nog nooit gegeten hebben. Dat blijkt vele malen groter dan we verwacht hadden en ook best heel lekker, met werkelijk enorme porties! Het wordt gerund door een Scheveninger – nou volgens mij een ras-Hagenees – en zijn “nou ja, zeg maar mijn vrouw en zoon”. De prijs is schappelijk. We zijn hier te vaak voorbij gelopen.

Zaterdag 29 mei
We besluiten om naar de Ossenhoek te varen. Eerst douchen, dan nog snel wat boodschapjes, verse broodjes en dan op weg. Het duurt wel even voordat Hanneke terug is van het havenkantoor, want de havenmeester wil zijn hele leven voor haar uitrollen. Voor het eerst in dagen ziet het er wel wat aardiger uit, hoewel het nog steeds heel erg fris is. Maar het zonnetje schijnt! De wind is west, zodat we bij de aanlegsteiger tegen de wind in, in de kuip redelijk in de luwte liggen en onze winterkleren een tijdje uit kunnen.

Als we bij de Ossenhoek komen liggen daar twee andere zeilboten en een motorbootje. Zo stil hebben we het alleen jaren geleden een keer gezien toen het drie weken geregend en gestormd had.

Het weerbericht spreekt over wind die draait naar noord-oost tot oost. In dat geval liggen we min of meer aan lagerwal en loopt er nog wel eens een flinke deining naar binnen, maar dat zien we morgen dan wel.

Zondag 30 mei
Het weerbericht klopt, zo blijkt ’s ochtends om half acht. De wind is gedraaid en we hebben hem nu een kleine windkracht 6 voluit in de kuip! Dat geldt ook voor de golfslag. Alle vallen, stagen en andere touwtjes klepperen en klapperen dat het een lieve lust is. Daar moet ik – alleen al omwille van de zondagsrust van de buren, hier in Zeeland – toch maar wat aan gaan doen.

Eerst een oefening “bootje keren op de hand”. Met deze lengte toch een wat steviger klusje dan met de vorige bootjes. Als alles eindelijk goed ligt gaan we opgepiepte broodjes eten.

Tegen de avond draait de wind (vanzelfsprekend) weer naar het noordwesten. Opnieuw liggen we met de kuip in de wind. Gelukkig is de golfslag nu weg, trouwens, net als die drie andere bootjes die hier dit weekend lagen.

Ik kan niet nalaten – evenmin als Hanneke – om af en toe toch even op mijn werk-mail te kijken. Af en toe zie ik dan ook dingen die ik niet goed heb achtergelaten. Oeps, snel een mailtje en hopen dat het alsnog goed komt. Ook kijken we af en toe op onze “weblog” om te zien of er nog nieuwe reacties zijn. Tot onze verbazing is dat bijna elke dag opnieuw het geval. Erg leuk!
De reden dat Hanneke af en toe kijkt is uit ‘nieuwsgierigheid’: heeft ze haar officiële verlofbesluit van PZ al gekregen? Dat is al weken geleden toegezegd, maar het lijkt erop dat het ROC haar al helemaal vergeten is….

Gerrit en Hedy belden vandaag dat zij ook weer terug zijn van hun korte zeilvakantie op het IJssselmeer. Ze hoorden dat ons log het niet doet en boden ons hun echte “Walker log” met het enioge resterende vinnetje aan. Hartverwarmend! Toch hoop ik het anders op te lossen.

Maandag 31 mei
Opnieuw een winderige en frisse dag. Vandaag gaan we eerst eens kijken in Scharendijke of onze scheepsbenodigdheden daar te vinden zijn. We vinden daar inderdaad twee kaarten en een boek, maar – hoewel dat niet aan de rekening te zien is – de oogst aan nuttige zaken blijft mager. Vanmiddag gaan we dan maar eens terug, richting Bruinisse.

Het is nog steeds grijs, met een stevige bakstagwind en af en toe valt er een druilerig regentje. Om de accu wat te voeden doen we het stukje toch maar op de motor. Uiteindelijk leggen we tegen vieren aan bij de verenigingshaven waar een vriendelijke Belg de nieuwe havenmeester blijkt te zijn. We kijken nog even rond bij het Delta-resort met die gezellige vakantiehuisjes, waar de supermarkt met onbekende bestemming verplaatst blijkt. Wel kunnen we hier ook een paar zeilspulletjes scoren…

Wonder – o – wonder, om 19.00 uur houdt het plotseling op met waaien! Een diepe stilte daalt neer.

Dinsdag 1 juni
Vandaag sta ik om 7.00 uur op. Het zonnetje schijnt! Even later komt een grote werk-/meetboot van rijkswaterstaat voor de sluis. Als een haas gooi ik los (doen hazen dat?) en kan meteen mee schutten. Het is immers om 7.00 uur hoog water en dan kunnen we fijn met het getij mee naar Zierikzee. Jammer alleen dat er vandaag dus helemaal geen zuchtje wind staat. (Het is op zo’n bootje dus óf teveel, óf te weinig, maar zelden goed.) Motoren betekent feitelijk dat we zelfs een beetje tegenwind hebben…. Affijn, wel heel goed voor de accu. Bovendien is het voor de verandering zonnig! Wel hangt er nog een tijdje een sluier voor de zon, maar het is beduidend lekkerder dan de afgelopen weken.

We zijn net op tijd en gaan om 10.10 uur door de Zeelandbrug. Op de marifoon horen we nog een schipper in de verte die vraagt of de brug nog even open kan worden gehouden. Gezien de afstand zou dat nog een stief kwartiertje zijn. De brugwachter reageert dan ook nogal laconiek dat de schipper over een half uurtje de eerste is…. Vlak na de Zeelandbrug zien we op een flinke afstand een bruinvis die enkele keren opduikt. Een goed begin! Hier hebben we ze nog nooit eerder gezien: meestal is dat verderop op de Oosterschelde, wat verder van de drukte.

In Zierikzee hebben we het nog nooit zo stil gezien. We kunnen direct aan de wal. De kade is veranderd: er zijn nu twee loopbruggen in plaats van één en een ladder en er is een railing langs het water. We gaan de stad in voor boodschappen en Hanneke wil winkelen. Ook kunnen we misschien een nieuwe spaak in het achterwiel van de Brompton laten zetten. Het klaart nog verder op en wordt echt zonnig!

’s Avonds ga ik nog even op de fiets naar de Praxis buiten het dorp om wat hechthout te halen voor twee boekenplankjes. ’s Avonds valt de rust op. We kennen Zierikzee eigenlijk alleen uit de zomer, als het een door touristen en bootjes overbelast lustoord is. Maar nu blijkt het echt een dorp, een gat waar niets gebeurt. ’s Avonds hoor je niet veel meer dan een enkele bromnozem die op en neer de havenkade heen en weer rijdt. Een vrouw passeert en vlak na haar komt een oudere man met een klein hondje aan de riem. “Ja goed zo, ga maar achter het vrouwtje aan.” Hoor je de man tegen het hondje mompelen. Het hondje trekt aan de riem en waggelt hijgend, met z’n tong uit z’n bek, achter de vrouw aan, als net de kleine vieze man van Kees van Kooten….

Woensdag 2 juni
De dag begint opnieuw zonnig. Er is paardenmarkt, maar wij besluiten om naar de Neeltje Jans te varen. Hanneke doet eerst nog een paar inkopen, terwijl ik op de steiger een paar plankjes voor boekenkastjes op maat maak en dan kunnen we weg. Buitengaats blijkt de wind iets meer dan binnen de stad gedacht. We besluiten eens te proberen met alleen de genua en bezaan. Nou die genua die trekt eraan! Vooral in het begin is het wel weer even wennen: af en toe zo’n 30-400 helling! We lopen dan ook wel 6,5 tot 7,3 knopen over de grond (wel een knoopje stroom mee). Het schip ligt prima in balans en ik hoef nauwelijks te sturen.

Hoewel het zonnetje schijnt, blijft het windje schraal. Met westenwind tegen een naar west lopende stroom geeft een behoorlijk ruig effect. Binnen een afzienbare tijd zijn we bij de Neeltje Jans. Er ligt één bootje. We besluiten hier aan te leggen en van de zon te genieten. In de kuip zit je uit de wind en is het hier prima te doen.

We bellen regelmatig met Lieke en Jelle. We wachten immmers nog steeds op enkele scheeps-papieren, zoals een internationaal verzekeringsbewijs en mijn ICC (internationaal rijbewijs, zeg maar). Die spullen zijn eindelijk aangekomen, Bovendien hebben we nog enkele wensjes en bestellinkjes. We spreken af dat Lieke vrijdag met de auto naar Zierikzee komt om alles langs te brengen.

Donderdag
We liggen behoorlijk te deinen op golven die – met de wind mee – het baaitje binnenkomen waar we vannacht gelegen hebben. We hebben nog geen zin om naar Zierikzee te gaan en besluiten om een dagje naar de Schelpenhoek te gaan. Die ligt precies aan de andere kant van de zandbank en dat is wel een leuk tochtje van zo’n uur of 3 á 4.

Daar aangekomen blijkt er nog één van de 3 meerboeien vrij te zijn. Het zonnetje schijnt en we liggen er echt zomers bij. Hanneke stort zich helemaal op het Vaarbewijs-examenboekje.

Vrijdag
Vanochtend gaan we terug naar Zierikzee. ‘s Ochtends is er nog geen wind en de stroom staat tegen, dus we motoren om er op tijd te zijn. Tegen de havenmeester zeggen we dat we onze dochter op komen halen en dan weer vertrekken. Dat duurt wel langer dan verwacht. Lieke blijkt heel het stadje drie maal rondgereden te zijn om onze ligplaats en een parkeerplek te vinden.

Ze heeft alle gewenste spullen bij zich en meer dan dat! We krijgen de laatste post, waaronder een kaart van oude vrienden met wie we ooit in Bretagne gekampeerd hebben. Zij zijn er nu weer. Jammer dat zij nog niet weten dat wij er over een maandje ook aan komen….. Ook heeft Lieke – heel attent – onze stembiljetten meegenomen, opdat zij als gemachtigde onze democratische plicht kan vervullen.

We gooien eigenlijk onmiddellijk los en varen af naar de Schelpenhoek. Het is inderdaad echt zomers warm. Buitengaat hijsen we alle zeilen. In het begin schiet het nog niet erg op, maar na een uurtje trekt de wind wat aan. Dan wordt het nog een leuk stukje varen. Lieke is helemaal in haar sas en wij ook. Helaas blijkt de Schelpenhoek nu wel bezet, dus we varen door naar Burghsluis.
Bij het strijken van de Genua een kleine oeps: ankerlierhandel ploep weg…

Zaterdag
Het verblijf van Lieke is van korte duur. Zij heeft andere afspraken en moet vanmiddag weer terug naar Leiden. Maar eerst gaan we ontbijten vlak bij de zandbank waar altijd veel zeehonden komen. Omdat het hoog water is zien we er aanvankelijk geen. Lieke verzucht dat ze er toch zo graag nog eentje zou zien. Tien seconden later duikt er een op, op 20 meter van de boot. In het daarop volgende uur zien we er veel meer.

Tegen de middag gaan we richting Zierikzee. Lieke hoopt dat we ook weer bruinvissen zien. Ze heeft dat nog niet gezegd of we zien een paar bruinvissen op- en onderduiken, jammer genoeg wel op een afstandje.

Om 16.00 uur liggen we weer in Zierikzee. Het is vandaag wel bere-druk: wij liggen als derde vanaf de kant, maar ’s avond liggen alle schepen in rijen van 7 á 8 dik! Lieke neemt wat overbodige spullen mee terug naar huis en ik loop even mee naar de auto. We nemen afscheid in de hoop dat zij en Jelle in de zomer een keer naar de boot komen voor een vakantie. Het is een vreemde gewaarwording als Lieke met onze auto wegrijdt….

Het contrast met dinsdag is groot! Al die sherrydrinkende bootjesmensen en blatende toeristen zijn er weer. Op zaterdag gaan we trouwens 20 jaar terug in de tijd: die ruige jongens met hun oerend harde motoren rijden op en neer over de havenkade, soms gevolgd door een Camaro met een ruige boy met zonnebril en tatoes. Voor de dorpsjeugd is een popfestival georganiseerd. Hoewel het een kilometer of twee verderop is, horen we de hele avond de dreun van bassen in de verte. Joelende en gillende meiden tot 10 uur. Een schipper van een groot zeiljacht is de vader van een gitarist in van de optredende jeugdbands. Hij is met z’n dochter naar het festival gekomen. Hij zet het geheel luister bij door periodiek zijn misthoorn te gebruiken. Wij worden ook uitgenodigd om naar het festival te komen.

Zondag
We willen vanochtend eerst tanken, want we hebben geen flauw idee hoeveel diesel de motor heeft gebruikt. Dat blijkt erg mee te vallen. De weersverwachting is ongunstig: er wordt aan het eind van de ochtend een onweersfront verwacht met flinke windstoten. We besluiten om naar de sluis te gaan en pas morgen naar buiten te gaan. Preventief gaan we zeilen met alleen een kleine werkfok en de bezaan. Nou, dat schiet dan ook helemaal niet op, want het blijft windstil. De enige voortgang die we maken is doordat we het getij mee hebben.

Halverwege rollen we dus de Genua uit. Op dat moment begint de wind in alle richtingen te draaien en denk je dat het gaat onweren. Echter niets van dat al: het begint te hozen, terwijl vanuit zee een zware mist komt opzetten. Gelukkig hebben we een mooie nieuwe kaartplotter en een goede motor. De zeilen gaan dus naar beneden (ze deden toch niet echt mee) en de motor aan. Het hoost een uur lang en we varen in potdichte mist. Vlak bij de sluis neemt de regen wat af en krijgen we ook weer wat zicht. We meren opnieuw aan bij de Neeltje Jans.

Tegen de avond lijkt het beter weer te worden. Om vijf over acht begint het te waaien dat het een lieve lust is! Alles kleppert en klappert, giert en gilt, klotst en hobbelt. Op radio Ouddorp hebben ze het nog over windkracht 5, maar dat is niet in overeenstemming met onze werkelijkheid, 40 km verderop. Met mijn handwindsnelheidsmeter probeer ik te meten maar die staat constant op het maximum (boven de 60 knopen per uur). Dat lijkt me een geschikt moment om het reisverslag af te maken.

Van Hanneke mocht het niet weer zo’n lange worden. Dit zal dus wel de laatste keer zijn. Daarna krijgen onze fans de stukjes in hapklare brokjes. Overigens hebben we nog geen idee hoe dat zal gaan in buitenlandse havens. Omgekeerd hopen wij natuurlijk op fanmail.