Zierikzee en zo

Zondag naar Blankenberge
Gisteren, zaterdag was het wel aardig weer en voor zondag voorspellen ze beter weer. Nou, daar ziet het nog niet zo naar uit als we opstaan. Grijze lucht, maar inderdaad geen wind. We vertrekken vroeg, zo’n twee / drie uur voordat het getij mee gaat lopen, want we hebben een flink stuk te varen en het schijnt erg druk te zijn in de havens van België.

In de geul naar de Pas van Zuid Cote (vlak voor de Belgische grens) stroomt het knap hard tegen. Er liggen tientallen speedbootjes met vissende mensen. Sommigen zijn om 8 uur al aan het bier ook. Langzaamaan begint het een beetje op te klaren. De zee is heel rustig, maar er loopt een heel lange, hoge deining. Nabij Oostende begint het zowaar echt warm te worden. Er is nog steeds geen wind, maar ons motortje loopt lekker. We zitten een kwartiertje samen op het voordek. Een beetje maf, alsof je op schoolreisje bent met je eerste vriendinnetje.

Na een tijdje komt eerst Zeebrugge, maar dan ook Blankenberge in zicht. Toch duurt het nog 2 uur, terwijl we nu dik stroom mee hebben. Het is nu knap warm. We tuffen om 15.30 uur de haven binnen die tjokvol blijkt te liggen. Een vriendelijk stel in de ruime bocht aan het eind van de steiger biedt aan dat bij hen kunnen aanleggen. Op het terras van de jachtclub speelt een strijkje en er is een zanger met een hoogst verouderd repertoire. Oudere dames en heren vermaken zich blijkbaar best…

Ziezo! Eindelijk, althans qua zon, een echte vakantiedag. Weinig zeilen, maar verder OK. Daar drinken we een paar ijskoude pilsjes op! We eten een kliekje macaroni en gaan op tijd naar bed, want morgen beloven ze een echt zomerse dag.


Maandag: de Roompot en Neeltje Jans
Inderdaad bij het ochtendgloren: stralend blauwe hemel en weinig wind. We gooien rap los en gaan zowat als eerste het zeegat uit. De zee is kalm maar wel weer een heel lange deining. Flink stroom tegen nog en dat blijft voorlopig zo. We gaan heel langzaam richting Zeebrugge. Er komen een paar hele groooote boten aan, voor ons langs. Vlak voorbij de haven steken we de vaargeul over, nu rechtstreeks naar de kop van Walcheren, buiten de Domburgse Rassen om. Het is prachtig weer en er steekt een beetje wind op. Dan maar wat langzamer, maar nu gaan we lekker zeilen! Onze eerste echte zomerse vakantiedag vindt hier en nu plaats! Pas met de Roompotsluis in het zicht krijgen we zoveel stroom mee en wind tegen dat we besluiten om het laatste stukje te motoren. We gaan – ook dit jaar weer – eerst een beetje chillen bij de Neeltje Jans. Het schutten gaat vlot. Tot onze verbazing ligt de hele kom vol met ankerende bootjes. (Ze weten vast niet hoe vies de bodem hier is!) Aan het begin van de steiger vinden we zowaar nog een plekje! Er zijn heel veel gillende kindertjes op de steiger…. ‘s Avonds komen er twee bootjes aan die eerst tijdens ons eten achter ons komen liggen (of we even kunnen opschuiven) en dan ’s nachts in paniek raken omdat ze de bodem blijken te raken. Dan liggen ze met de nodige hulp natuurlijk bij ons langszij. Een waanzinnige sterrenhemel bekeken, de zee en het toilet lichten ook op, zelfs in de slangen. Alsof er speciaal voor onze thuiskomst feestverlichting is aangestoken.

Dinsdag nemen we een dagje vrij: we gaan naar de Schelphoek.
Helaas vandaag niet zo mooi en geen wind., We varen een stukje om de plaat heen naar de Schelpenhoek. Halverwege zien we twee bruinvissen vlak voor ons langs opduiken, volkomen synchroon/ Prachtig! Ook de Schelpenhoek is vrij druk, maar we vinden een plekje om te ankeren. Af en toe is er wat zon, maar bijzonder is het niet. Tegen het eind van de dag vertrekken de meeste bootjes.

’s Avonds blijken de weersvoorspellingen ongunstig. Eerst nog een beetje slecht, daarna allengs slechter. Om een uur of 4 worden we wakker. De wind is aan het toenemen. We liggen niet zo ver van een heleboel netten en willen daarin niet terecht komen. Ik controleer de boel, maar het valt mee. Vervolgens is mijn slaap wel helemaal over, dus ik ga lezen, nou ja, tot het licht is.

Woensdag is het kermis in Zierikzee
We vertrekken tegen 11 uur. Er is weinig wind, het is grijs en een ietsie sjagrijnig weer. We varen met een hele file bootjes richting Zierikzee. De meesten gaan door naar de Zeelandbrug, maar wij slaan af, de geul naar zierikzee in. Daar blijkt dat de haven al bomvol is! We hebben een beetje geluk dat we als 3e boot aan kunnen meren, maar dat duurt niet lang, want een paar uur later liggen er nog 6 naast ons… Tja, vakantietijd! De buurman naast ons is bijzonder gezellig, maar spreekt in een buitengewoon onverstaanbaar dialect. Hij komt uit Drimmelen, begrijp ik, en hij, zijn vrouw en hun dwergpoedeltje varen met een binnenvaartschip. Dat was ze bij het aanleggen niet helemaal aan te zien, behalve het feit dat hij op 9.50 meter een boegschroef heeft. (Ik weet niet zeker of ik het allemaal goed heb verstaan, want voor hetzelfde geld rijdt hij feitelijk met een vrachtauto op Duitsland.)
Gelukkig kunnen we nu wel boodschappen doen, want de laatste keer was feitelijk in Duinkerken. Eer blijkt echt kermis te zijn in Zierikzee, maar veel stelt dat niet voor. Maar wel nu weer heerlijk verse broodjes! We eten tegen vieren ’s middags feitelijk ons ontbijt. En wel zo feestelijk, dat we ’s avonds geen honger meer hebben….

Donderdag: het weer slaat nu echt weer om
Zoals voorspeld was, is het vanochtend grijzig weer. Af en toe een tijdje beter, maar toch. De vooruitzichten zijn verder verslechterd. Eigenlijk wordt het de komende week helemaal niks leuks meer: wisselvallig, buien, af en toe wat zon, flink toenemende wind: wat blijven we hier eigenlijk doen? Aldus besluiten we om richting huis te varen. Onderweg kunnen we nog altijd ergens blijven hangen, nietwaar?

De vakantiegangers naast ons hebben niet veel zin, of tenminste merkbare haast. Pas tegen tienen kunnen wij er tussenuit. We missen net de brugopening en moeten een half uur rondjes draaien voor de brug. Dan, voorbij de brug, rollen we de Genua uit en hijsen de bezaan. We hebben 2 knopen stroom tegen, maar lopen toch tussen de 3 en 5 knopen over de grond. Lollig is dat we – zelfs zonder grootzeil – een heleboel bootjes voorbij zeilen…. We zeilen een ouder stel voorbij, zij met een ruitjeshoedje en hij een baseball cap, hoewel ze een flitsend ogende boot hebben en hun hele tuig opstaat. Opeens komen zij ons weer voorbij varen: ze hebben de motor bijgezet. Een eindje verder zetten ze hem weer uit. Kunst!, denken wij, maar we halen ze wel weer in! Een uurtje later is het zover! Zij blijven pontificaal met hun rug naar ons toe zitten als we ze voorbij dreigen te zeilen. Dan start de man de motor, z’n vrouw neemt het roer, hij rolt de Genua in en laat het grootzeil zakken en weg varen ze. En geen blik in onze richting. Ha ha!

Bij Bruinisse, de sluis naar de Grevelingen aarzel ik nog een moment, misschien toch nog een paar dagen? Hanneke vindt van niet, dus door naar de volgende sluis naar het Volkerak. Die is redelijk snel genomen, maar inmiddels beginnen zich erg grauwe luchten achter ons samen te pakken. We gaan naar een oud, vertrouwd plekje, de Beneden Sas (naar Steenbergen). Daar aangekomen blijkt dat we net bij de kant kunnen komen, maar er is letterlijk niets dan riet om ons aan vast te leggen. Terwijl Hanneke op de kant staat met twee meerlijnen (gesprongen met de dood in de schoenen, maar 2 meter (of 3?) blijkt toch nog te lukken als je 61 bent..) begint het te regenen. We zoeken in de bakskisten en vinden uiteindelijk twee kleine dregankertjes en wat restanten gereedschap. Dat alles mep ik de grond in en zo liggen we hier nu….

Het is nu heel druilerig weer. Het regent niet hard, maar miezerig en heel constant. Het prachtige kreekje waar we midden in de natuur liggen heeft een grauwsluier. Een enkel bootje komt de bocht om met een visser die helemaal ingepakt zit, terwijl het water overal afdruipt…. Hoewel we wel eens beter hebben gelegen, besluiten we dat dit het toch maar moet worden. Het weer huit niet, het dreint en buiten jengelt de wind door de verstaging. Binnen is het gezellig en als het niet zo klam warm was geweest, dan hadden we de kachel aangestoken. Nu houden we het op een warme hap en een borrel/biertje. (Hanneke’s B&B fles uit Fecamp is al over de helft.)