Het vertrek en daaromheen...

LEKKER WEG: Reis van de Marlijn

Woensdag 12 mei 2010
Vandaag was mijn (Maarten) laatste werkdag. Vanochtend heb ik bericht gekregen dat de motor eindelijk – na 6 weken wachten - klaar is.

Op de valreep heb ik vanmiddag mijn bureau leeg gemaakt en mijn vervangster Liesbeth Jansen nog de laatste “tips” meegegeven. Met Robert Jan hebben we doorgenomen of de belangrijkste onderwerpen voor het inwerken ook voldoende aan de orde zijn geweest. Dan is het tijd om te gaan.

Hanneke komt naar het Praethuys en na een pilsje of wat gaan we bij de Indian Way eten. De vakantie is nu echt begonnen. Er valt nog veel te doen voordat we met de Marlijn weg kunnen.

- Donderdag: Hanneke is met Jelle en Lieke naar de Hemelvaart-familiecamping, dus heb ik de boot in mijn eentje van de KWV de Kaag naar Lockhorst gevaren (de buurman). Bij aankomst daar maak ik kennis met de eigenaar en zijn zoon, Jan Willem. Vriendelijke mensen. Bij Lockhorst wordt hij vrijdag uit het water gehaald en kan ik het onderwaterschip controleren. Ook breng ik de geleende pilots en boeken over de Oostzee terug naar Gerrit en Hedy. Die hebben we immers toch niet nodig nu we hebben besloten om naar het zuiden te gaan. ’s Middags Hans Beck en Peter Leeflang gebeld of ze inderdaad zaterdag komen helpen. Hans wel, maar Peter doet wat vaag.

- Vrijdag allerlei spullen bij elkaar gezocht. Hanneke wil nog wat zeiltjes naaien. De boot staat er keurig bij en is van onderen helemaal schoon. Jan Willem vertelt dat het vinnetje van het log helemaal volgegroeid was met schelpjes. Geen wonder dat het log niets meer deed. Op de terugweg veel materiaal- inkopen gedaan. Dit alles op de fiets, want Lieke heeft de auto.

- Zaterdag om 7.30 uur de auto gezocht om Hans en Peter op te zoeken. Nergens te vinden…. Uiteindelijk bel ik Lieke en blijkt de auto vlak bij huis te staan, maar op een plek waar ik net niet heb gekeken. Ik bel Hans dat ik eraan kom. Peter blijkt niet te kunnen komen.

- We starten om 9.00 uur met licht opschuren van de onderkant. Het schiet goed op: Hans gaat stug door aan de onderkant, terwijl ik de waterlijn doe. Om 12.30 uur is het hele onder-waterschip geschuurd. We gaan nu eerst een broodje eten in het dorp. Om 13.30 uur starten we met het schilderen. De 2 liter anti-fouling lijkt eigenlijk te weinig, maar later blijkt dat toch mee te vallen. Om 15.00 uur zijn we klaar. We ruimen de rommel op en gaan naar huis.

- Zondag gaan Hanneke en ik naar de boot om de waterlijn erop te zetten en de romp van de boot schoon te maken en in de was te zetten. Dat blijkt een vermoeiende klus, maar levert een prima resultaat op.

- Maandag zijn we om 10.00 uur bij de boot. We zetten de waterlijn nog even in de was en lopen de laatste stukjes langs. Om 11.30 uur gaat de Marlijn echt te water. De motor start vlot. We rekenen af met Lockhorst: dat valt bepaald niet mee: voor drie dagen op de kant rekenen ze maar liefst € 350…. Daarna gaan we op de Kaag diesel tanken. De tank bleek minder leeg dan verwacht: er gaat bijna 80 liter bij (ik had 180 liter verwacht!). Ook valt op dat het log niets doet: kennelijk lag het dus toch niet aan de aangroei!

Onderweg worden we gebeld door Gerrit en Hedy die kennelijk toch op vakantie zijn gegaan.

Vervolgens varen we naar Leiden. Vlak voor de Willem de Zwijgerlaan willen we aanleggen om op de brug te wachten. Bij het aanleggen blijken we met de masttop in een boom te hangen. Gelukkig blijft de schade beperkt tot een verdraaide windvaan.
In Leiden krijgen we aan de haven een plekje. Met een vouwfietsje rijd ik terug naar Warmond om de auto op te halen. Tenslotte rijden we twee keer heen en weer tussen de Marlijn en ons huis om spullen op de boot te brengen. Nu we er toch zijn willen we ook op de boot slapen. Daarna gaan we samen lopend naar het Praethuys om een pilsje te drinken. Het wordt daar zo gezellig dat we de maaltijd overslaan….

- Dinsdag ziet het weer er prima uit. De dag begint met vers brood van de Turkse bakker.
Het is erg grappig om hier als passant te liggen: je ziet allerlei bekenden voorbij fietsen. Vooral ’s ochtends kijken de meeste mensen ahw. alleen “naar binnen”. Alleen een enkeling ziet de nieuwe dag blijkbaar met plezier tegemoet.
-
Het wordt een dag om alsmaar heen en weer te rijden om meer spullen op de boot te zetten. Ook worden wat inkopen gedaan. Tegen 17.00 uur mail ik mijn collega’s dat zij welkom zijn rond lunchtijd. (Wel erg laat om dat te mailen maar voor die tijd was nog niet te voorzien of we daar klaar voor zouden zijn.) Terwijl Hanneke naar huis is komt Roberto even buurten. We gaan eten bij een pizzeria aan het begin van de Haarlemmerstraat.

- Woensdag opnieuw een mooie dag en er gaan nog meer spullen naar de boot: zelfs Hanneke begint zich af te vragen of we niet teveel spullen meenemen. Zowel de voor- als de achter-kajuit zijn helemaal tot de nok toe volgestouwd en onze leefruimte is een grote rommel.

Ik doe inkopen zoals drank en hapjes. Om 13.00 uur komt Wilma (directiesecretaris) langs, om 16.00 uur Guido en om 17.00 uur komen eerst Jet en Els, daarna ook mijn collega’s Jaap, Liesbeth Janssen en – verrassing - Jan Putman een pilsje drinken. Nog even later komen onze vriendin Liesbeth, Lieke en Jelle en ’s avonds om 21.30 uur komt Ernst, die tot diep in de nacht blijft.

VERTREK: donderdag 20 mei
Nu gaan we echt! Alleen moet Hanneke haar fiets nog thuis brengen en de aller-, allerlaatste spulletjes ophalen. Daarna moet ik de auto terugbrengen en op de vouwfiets naar de boot. Op de valreep, om 11.45 uur gooien we eindelijk de trossen los en kunnen we – net voor de middagsluiting- echt op reis. De urenteller van de motor staat op 659 uur.

Via de Kaag naar de Braassem, Woubrugge, Alphen, Boskoop en Waddinxveen naar Gouda. We komen daar tegen haf vijf, helaas 10 minuten te laat voor de spoorbrug. Die draait pas weer na 21.00 uur. Omdat er op de Hollandse IJssel geen aanlegmogelijkheden zijn blijven we ’s avonds met andere boten aan een aanlegsteigertje liggen tot 6.00 uur de volgende ochtend.

Vanaf de steiger valt ons op dat we een grote, vieze roetvlek op de spiegel hebben van de uitlaat en van de verwarming. Daar moeten we binnenkort echt iets aan doen.

Vrijdag 21 mei
Om 5.30 uur staan we op. Er is veel condens op de ruiten en iedereen op de vertrekkende boten is onwennig als de spoorbrug draait om 6.00 uur draait. We gaan op naar de Juliana sluis, een half uurtje verderop. Daar moppert de sluiswachter tegen ons dat we ons de avond tevoren hadden moeten afmelden. Op afstand kon hij niet zien dat we niet door de brug wilden.

Vervolgens met stroom mee naar Krimpen/Capelle a/d IJssel naar de Algera-sluis bij de stuw. Onze achterbuurman had uitgerekend dat we op de Noord en de Beneden-Merwede stroom mee hebben naar Dordrecht en daar op tijd zijn voor de opening van de spoorbrug om 11.20 uur. Dat blijkt te kloppen. We liggen 20 minuten tegen de stroom in rondjes te draaien en kunnen dan door over de Dordtse Kil richting Haringvliet / Hollands Diep. Het weer wordt steeds mooier: wel een fris windje maar de zon schijnt voluit. Na een uurtje gaat de Genua erop. Iets over drieën meren we af bij de Volkerak sluizen. We besluiten hier te overnachten. Het is een prima plek om de zeillatten in het grootzeil te zetten en het zeil aan te slaan. Na enig gehannes vinden we uit hoe de zeillatten op spanning gezet kunnen worden en is de boel op orde.

Zaterdagochtend gaan we om 9.00 uur door de Volkeraksluis. Het is zonnig en er staat een licht windje dus hijsen we alle zeilen. Dat staat echt super! Geleidelijk neemt de wind wat toe en we lopen hoog aan de wind af en toe 6 knopen op het Volkerak. We zeilen iedereen voorbij. Het laatste stukje naar de Philipsdam halen we net niet onder zeil. De kleine sluis blijkt overvol. We kunnen nog net mee. Dat gebeurt ook in Bruinisse: de steiger ligt overvol en het duurt vrij lang. Toch kunnen we er nog net bij. Na de sluis meren we aan een drijvende steiger aan bakboord aan. Hanneke wil een Grevelingenkaart halen en wat boodschappen doen. Het wordt immers Pinksteren en dan kun je – zeker in Zeeland – nergens terecht voor brood.

Na een uur is Hanneke terug: er blijkt nauwelijks nog een winkel over te zijn in Bruinisse. Eén piep-klein kruideniertje annex slijtertje annex … en groenten te koop bij een boer is alles. Gelukkig heeft ze bij de boer wel wat eetwaren kunnen krijgen. De VVV blijkt dicht en de Grevelingenkaart is dus niet te krijgen. Blijkbaar is ook voor de inwoners van Bruinisse de grote supermarkt in de Delta-Marina de enige plek waar nog iets te koop is.

We besluiten om naar Bommenede te varen voor die kaart en om daar te overnachten. De wind is stevig toegenomen en na een tijdje trekt mist of zeer laag hangende, ijskoude bewolking over het water. In Bommenede blijkt dat we ook hier geen kaart kunnen krijgen. We liggen aan een steigertje en na een tijdje komst de zon terug in de kuip. We liggen redelijk uit de wind en besluiten dat morgen een klusdagje wordt met gelegenheid tot fietsen etc..

Zondag 23 mei
De zondag begint heerlijk zonnig. Er staat weinig wind en voor het eerst voelt het echt bijna zomers aan. Een Duits stel met dochter en hondje komen aan de andere kant van het steigertje liggen. Ze zijn aardig en komen even later een onbestemd glaasje brengen: het blijkt “Sekt” met abrikozen en zij zijn er dol op, vooral met aardbeien. Inderdaad lekker, maar wel wat vroeg, nog voor het ontbijt.

Vandaag ga ik eindelijk de installatie van de dekwaspomp afmaken. Dat lukt inderdaad, ondanks wat tegenvallertjes en onze buurman heeft zelfs een sproeier die ik kan aansluiten. Hij werkt maar geeft nog wel lekkage. Nu kan ook een flink deel van het gereedschap eindelijk weggeborgen worden.

Het is opmerkelijk hoe die ongelooflijke berg spullen toch op één of andere manier zijn plekje heeft gekregen: de voor- en achterkajuit zien er weer heel acceptabel uit evenals onze leefruimte. Wonder-baarlijk, zeker als je bedenkt dat we bijna niets hebben weggegooid! Ook in de kastjes is er weer bergruimte. Alleen is soms de plek waar bepaalde spullen zijn opgeborgen nog niet helemaal logisch of naar wens. In de komende dagen zullen we dus wat indelingen moeten reorganiseren.

Een dame van Staatsbosbeheer komt onze Grevelingenkaart controleren. Hanneke legt uit dat we die tevergeefs hadden gepoogd te krijgen. We horen dat we die in Brouwershaven bij de sluis moeten halen. Hanneke wil daar wel op de vouwfiets heen. De dame vertrouwt erop.

Als Hanneke haar spullen uit de hangkast pakt wipt ze per ongeluk het deurtje uit z’n hengsels: dat valt met een punt precies op haar enkel en ze heeft daar knap veel pijn aan en last van. Bij het uitvouwen van het fietsje horen we een “ping”. Nader onderzoek leert dat er een spaakje gebroken is. Als Hanneke na een uurtje of anderhalf terug is blijkt dat ze nu een kaart heeft. Het fietsje heeft het gehouden.
Ik maak een erg lekkere pasta-maaltijd met penne rigate en veel basilicum.

Maandag
Tegen de sombere weersvoorspelling in is het opnieuw een mooie dag. Ik ga eens uizoeken wat er mis is met de windmeterset. Al snel blijkt dat de contacten in het verbindingskastje volledig geoxideerd zijn. Bovendien is één van de draadjes (rood: voeding?) gebroken. Jammer genoeg heb ik geen materiaal om de 16 draadjes opnieuw te verbinden. Daarvoor moet ik naar een winkel. Ook probeer ik uit te vogelen waarom het log niets doet. Ik kan echter helemaal niets abnormaals vinden. Alles lijkt aangesloten volgens schema.

De Duitse buren besluiten om te vertrekken. We rommelen de hele dag wat aan en ik lees een boek “Sarah”. Tegen de avond loopt langzaamaan de hele haven leeg. De Pinksterdagen zijn voorbij en de school begint weer. Zo wordt het heerlijk rustig. ’s Avonds eten we de pasta op: nog steeds erg lekker.

Later die avond draait de wind steeds verder naar NO en waait recht de kuip in. Binnenlopende golven zijn er de oorzaak van dat we wat onrustig tegen de steiger liggen te bonken. Om 21.30 uur besluit ik dat we beter naar het haventje aan de Stampersplaat kunnen oversteken. Dat kost een kwartiertje. Als we daar aankomen is er een mooi plekje voor ons en alles is verder donker: kennelijk is iedereen al te kooi. Een vogel fluit de sterren van de hemel en houdt daar de hele nacht niet mee op. Het moet haast wel een nachtegaal zijn.


Dinsdag
De dag is minder somber dan voorspeld, maar niet te vergelijken met de vorige dagen. Eerst trekken we de boot een eindje achteruit. Zo kan ik vanaf een dwarssteigertje bij de spiegel om daar de roetsporen van de motor en verwarming schoon te boenen. Dat lukt heel aardig.

Vandaag ga ik eerst de kotterstag installeren en de kotterfok aanslaan. Voor slecht weer en voor kruiskoersen is dat een geschikter zeil dan de grote Genua. We moeten nog wel een goede manier bedenken om het te bergen, liefst op het voordek. Een volgend klusje is de reparatie van het boordlicht aan bakboord. De kabel blijkt volledig verteerd, evenals het kroonsteentje.

Ik wil vandaag de hardware en navigatiesoftware wel eens uitproberen. De laptop doet het prima en ik maak ook zonder probleem contact met internet. Helaas wil de computer de nieuwe GPS-muis niet herkennen. Hetzelfde geldt voor de aansluiting met de Furuno en AIS via het USB-serieel kabeltje. Na enkele uren stop ik, lichtelijk gefrustreerd. Wel vind ik op internet twee artikeltjes die oplossingen suggereren. Dat dan maar morgen.

’s Avonds komen verschillende mensen van andere boten een praatje maken: een stel uit ’s Gravesande dat met een Malø naar Marseille had gewild maar familieomstandigheden verhinderden dat en een stel dat tegenwoordig niet zo lang meer met de boot weg wil. De mensen met de Malø vertelden dat het een zusterschip is van de Hallberg Rassy. Ze waren erg te spreken over de zeewaardigheid met veel wind door het gebruik van de combinatie fok en bezaan. Ze wilden een ommetje maken en kregen daarna bezoek van buren. Anders hadden ze graag aan boord gekomen…. De conclusie is duidelijk: veel pensionada hier en ze vinden het best leuk om andere pensionada (…) te ontmoeten.

Woensdag 26 mei
Ik word wakker van een flink geklapper van de vallen in de mast en tegen de stagen. Het klinkt alsof het flink hard waait. Als ik naar buiten kijk valt dat eigenlijk best mee: wel vanuit de verkeerde hoek de kuip in, maar niet erg hard. Wel is het vanochtend koud: gisteren was het ruim 220 nu nog maar 140. Hanneke besluit om voorlopig nog maar in bed te blijven met haar boek.

Ik ga proberen om de navigatieproblemen te verhelpen. Inderdaad lukt het na een tijdje om de GPS-muis geïnstalleerd te krijgen: hij blijkt te werken volgens het Magelhan protocol. Nu nog de andere hardware. Vandaag ga ik bovendien iets doen aan ons logboek. Gegeven de temperatuur en inmiddels gestarte regen kan dat best een beetje uitgebreid.

Gerrit is jarig! Ik bel Gerrit en Hedy neemt op: Gerrit is naar een watersportwinkel. Zij liggen nu in Kampen en hebben nog wel wat zon, maar de verwachtingen zijn niet goed. Hedy vertelt dat ze hebben besloten om terug te gaan naar Leiden, omdat Gerrit volgende week weer moet werken.

-------------------

Aan dit giga-verslag van Maarten heb ik weinig toe te voegen… Nog wel even zeggen dat we het niet zo uitgebreid blijven houden, maar vandaag was het er echt weer voor!
Het is niet te geloven dat ik al 26 (?) dagen vrij heb. De tijd vliegt voorbij. Voor ons vertrek veel opruimen, schoonmaken, een beetje ruimte voor Lieke maken, boodschappen, inpakken, diverse zeiltjes naaien, naar de kapper, terrasjes pikken, heen en weer naar de boot enz. Ik weet niet meer wat voor ‘n dag het is. Nu lekker lezen, zonnen, een beetje rondkijken, een beetje opruimen enzo, terwijl Maarten klust aan de boot. Er moet toch nog wel het een en ander gebeuren, zonder log kunnen we bijv. de zee niet op. Voorlopig vind ik dat wel relaxed, ik kom helemaal bij en tegelijkertijd aan een lekker kleurtje. Ik vind dit leven zo gek nog niet…!!!