Komt-ie nou of komt-ie niet?

Op onze aanstaande ankerlier rust toch echt geen zege, blijkt al spoedig. Donderdagavond krijgen we een mailtje dat Henk is gestrand bij de Spaans/Franse grens. Hun papieren zijn onderweg gejat. Bovendien heeft de auto een mankementje. Nu wordt vervangend vervoer naar Nederland geregeld…
Vrijdag hebben we opnieuw de “Hollandse lunch”. Daar wordt wat nagepraat over een verdwenen bootje. Had Henk dat nou per ongeluk twee keer verkocht, of was iemand anders fout? Iedereen is het er over eens dat Henk wel goudeerlijk is, maar soms eventjes wat vergeet omdat hij tachtig dingen tegelijk doet…. Wij besluiten om Jos Boone te bellen voor toezending per post, DHL of zoiets. Dat kan geregeld wel worden. Dus Henk gemaild met een vriendelijk bedankje toe. De hele nacht stormt het gigantisch en we halen preventief alles van dek. Ondanks, of dankzij het schommelen van de boot slapen we als rozen.

Ook zaterdagochtend blijft het loeien tot een uur of tien. Dan wordt het een tijdje rustiger. De hemel waait mooi blauw en het zonnetje schijnt. Om half elf belt Henk dat hij nu toch in Nederland is en het hartstikke leuk vindt om met zijn kleinzoon naar Middelburg te rijden. Alleen heeft Jos Boone gezegd dat hij de lier niet meekrijgt. Ik dus Jos Boone weer bellen om de toezending te annuleren en Henk weer bellen om te zeggen dat hij de ankerlier toch kan ophalen. Dat wordt nog wat. Om twee uur trekt de wind weer aan. De weerberichten geven eigenlijk voor de hele komende week uienweer op, vooral heeeeel veeeeel wind maar ook een paar regendagen.
Nou ja, we hebben nog ergens wel wat spelletjes in een kastje…
Inderdaad blijft het zondag en maandag waaien als en gek. Op maadag overigens wel een korte pauze van twee uur rust, maar daarna is het wel weer gebeurd. Van ellende dus maar naar het café, eten, filmpje kijken (de Hobbit, deel 1). Bij terugkomst bij de boot staan twee bekenden bij de Marlijn. Het zijn Hans en Suzan die wij ontmoetten op de Guardiana rivier tussen zuid Spanje en Portugal. Zij hebben daar nog geruime tijd heen en weer gevaren naar en terug en weer naar Cadiz. Daarna hebben ze overwinterd in la Linea bij Gibraltar. Ze zijn nu hier in afwachting van hun zoon die door Spanje reist.
Dinsdag waait het matig en gaat Hanneke naar el Ejido om een Vodaphone kaartje te bemachtigen en wat andere boodschappen et doen. Intussen begin ik de teakhouten kuipvloer af te krabben en te schuren. Helaas begeeft de “multitool” het. Eén van de contactstripjes voor de batterijen is afgebroken. Ik ben uren zoet om te proberen het te repareren. Matig suksesvol… Morgen soldeer ik er wel een kabeltje met een accustekker aan. Het Vodaphonekaartje heeft Hanneke met € 10 korting gekregen (vreemd!), maar doet het onmiddellijk. Dan kunnen we nu wat gemakkelijker iets aan onze communicatie doen.

Woensdag is het licht en later half bewolkt en waait het nauwelijks. We krijgen een mailtje van Kas en Wil uit Zutphen. Ze schrijven dat afgelopen zondag de vijver daar was dichtgevroren… En wij hier maar klagen over de wind (vanavond schijnt die toe te nemen tot 42 knopen (dikke 8). We gaan de was doen en eens kijken hoe we foto’tjes kunnen inpassen in onze website. Tegen een uurtje of één lukt dat en staan er voor het eerst een paar foto’s op onze site, de meeste geplaatst in het vorige verslag. In het verslag op onze eigen website maarten-en-hanneke.nl zal ik er ook een paar zetten om jullie een beetje lekker te maken.